Genderdiversiteit

Dit was de eerste maar helaas niet de laatste keer dat er onbewust vanuit werd gegaan dat mijn IT-team uit alleen mannen bestaat. Toen ik bijna een jaar geleden met behulp van Calco de overstap maakte naar de IT, wist ik heel goed dat de tech-industrie om vrouwen staat te springen. Maar dat betekent natuurlijk niet dat iedereen al helemaal gewend is aan al die genderdiversiteit.

Inmiddels werk ik bij Van Lanschot Kempen, een ontzettend leuke opdrachtgever. Ik ben verantwoordelijk voor het bouwen en onderhouden van alles wat betreft Robotic Process Automation (RPA) binnen de bank. Dit zijn niet-mechanische robots die saaie, repetitieve taken van menselijke werknemers overnemen. Hiermee kan veel tijd worden bespaard en menselijk fouten worden voorkomen.

In een van mijn eerste weken kreeg ik bovenstaand mailtje. Gericht aan mijn hele team, maar over een robot die ík had gefixt. Auw. Ik voelde heel sterk dat ik dit niet moest negeren. Ik moest denken aan een paar van de Calco-waarden die we als trainees in de eerste maanden opleiding meekregen: eigenaarschap en zichtbaarheid. Het oplossen van de robot-issues was mijn verantwoordelijkheid geweest en ik wilde me hierin ook zichtbaar maken bij de stakeholders.

Na wat wikken en wegen ben ik voor de reactie hierboven gegaan. Gelijk kreeg ik een vriendelijk excuus terug. Ik heb nog even gegrapt dat het ook allemaal veel duidelijker was geweest als ik “gewoon” Madelief had geheten. Hij zou voortaan vaker het inclusievere “collega’s” gebruiken. Fijn! Jammer genoeg was dit niet de laatste keer dat iets dergelijks voorviel.

Een paar weken geleden zat ik met nog twee collega’s en mijn manager in een meeting met twee heren die bij een van onze software aanbieders werken. Het ging over RPA; mijn gebied. Ik werd door mijn manager voorgesteld als dé RPA developer en gedurende het gesprek noemden de externe heren mij zo nu en dan bij naam. Tot er concrete plannen moesten worden gemaakt voor het implementeren voor een software update en één van hen zei: “Zodra de mannen bij jullie hier dan mee aan de slag gaan…”.

Hallo! Ik zit hier! Jullie weten zelfs mijn naam.

Terwijl ik, op mute, mijn handen van verbazing in de lucht gooide, brak mijn manager gelijk in.
“En vrouwen, Paul”. Paul probeerde zich er nog schuldbewust uit te praten, hij bedoelde natuurlijk mannen in de algemene zin. Maar uiteraard bestaat er geen mannen in de algemene zin. Als het over mannen gaat, hoor ik daar per definitie niet bij.

Er valt nog heel wat te wennen in de IT wereld en een heel groot deel daarvan zit hem in taal. Wat ontzettend fijn is het dan dat er ook zat mensen (mannen) in leidinggevende functies rondlopen die dit ook zien en direct ingrijpen. Ik voelde mij ontzettend gesteund door mijn manager. Want deze kleine woordjes lijken misschien klein en onbenullig, maar zijn dat allerminst. Evenmin is het corrigeren van collega’s over genderspecifieke taal een kleinigheidje. Soms is het spannend, ben je bang dat het zeikerig is of voelt het als de grootst mogelijke moeite maar het maakt alle verschil.